Als werkgroep ondernemen we verschillende dingen, waaronder dus ook gespreksgroepen organiseren. In deze gespreksgroepen zit je met 4 tot 6 jongeren in een groep met 2 gespreksleiders erbij. Dit zijn mensen die ervaring hebben op dit gebied en een opleiding dan wel cursus hebben gevolgd om deze gespreksavonden of middagen te leiden.
Tijdens deze gespreksgroepbijeenkomsten praat je met elkaar over wat je ervaring is op het gebied van het verliezen van een dierbare in je omgeving. De ervaring is dat je in het dagelijks leven het soms wel een plek weet te geven, maar dat het soms toch wel fijn is om er nog eens over te spreken. En vaak is het zelfs zo dat als je mee doet aan de gespreksgroepen, dat er gevoelens weer boven komen. Waarvan je misschien had gedacht dat je die niet meer zo op een manier zou hebben. Verder is het zo dat het natuurlijk fijn praten is in een groep die doordat je ze vaker ziet en spreekt een vertrouwde omgeving wordt. Op die manier merk ik ook dat het makkelijker is om wat te vertellen of los te laten van je gevoel terwijl je dat anders niet zo maar gedaan zou hebben.
Tijdens de gespreksgroepen zorgen de gespreksleiders ervoor dat het gesprek vaak op gang wordt gebracht dmv een simpele opdracht. Deze opdracht zorg ervoor dat je elke keer het gesprek opbouwt naar een bepaalt punt. Soms zijn de opdrachten zo dat je met z’n tweeen praat en dan later in de groep het bespreekt. En een andere keer praat je in groepsverband.
Ik heb zelf een jaar meegedaan aan een gespeksgroep. Ik heb ook ervaren dat het fijn kan zijn dat je erover praat. Ik had helemaal niet het idee dat ik het nodig zou hebben om te moeten praten en had ook geen klachten om het maar zo te zeggen. Maar toch bleek het fijn om met een zekere regelmaat met de groep samen te zijn en je gedachten en ervaringen te wisselen. Ik merkte vaak dat achteraf het een opgelucht en goed gevoel gaf.
Ik kan het iedereen aanraden, het zijn fijne en gezellige gesprekken. Wil je meedoen, kijk dan in onze agenda of geef je op via contact!